Atatürk'ün cumhurbaşkanlığı döneminde dış politika
Atatürk'ün cumhurbaşkanlığı döneminde dış politika
1930'lu yıllarda Balkan ülkelerinde yaygınlaşan revizyonist siyasi görüşlere karşı Atatürk "Yurtta sulh, cihanda sulh" ilkesiyle karşı çıkarak, Birinci Dünya Savaşı ertesinde Neuilly ve Lozan antlaşmalarıyla kurulan uluslararası statükoyu savundu.[kaynak belirtilmeli]. 1930 yılında Yunan başbakanı Elefterios Venizelos'u Türkiye'ye davet ederek Milli Mücadele'nin düşmanı Yunanistan'la barışın temellerini attı. 1934'de Venizelos tarafından Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterildi (Ancak Nobel Ödül Komitesi değerlendirmeye almadı).
Atatürk'ün cumhurbaşkanlığı dönemindeki dış politika konularını şu şekilde sıralayabiliriz:
- Irak sınırı ve Musul sorunu
- Nüfus mübadelesi
- Türkiye'nin Milletler Cemiyeti'ne girişi (18 Temmuz 1932)
- Balkan Antantı (9 Şubat 1934)
- Montrö Boğazlar Sözleşmesi (20 Temmuz 1936)
- Sadabat Paktı (8 Temmuz 1937)
- Hatay Sorunu
